Ruang ini


Tuhanku yang Mengasihi...

Dalam kekosongan ruang ini
Kau ciptakan tangis di pipi
Butir2 air mataku berderai
Menonton sketsaMu yang takkan usai

Isikan kekosongan ruang ini
Dengan cinta sebenar abdi
Biarpun denai jalanku ditemani
Bebayang aku sendiri

Hartini...

2 komentar:

ZULKIFLI BIN MOHAMED said...

salam kenal hartini omar ... aku berkunjungan dan membacai puisimu ...

anaaklaut said...

salam...singgah hartini..

puisi anda sungguh puitis..

jika ada kelapaangan..silalah berkunjung ke blog saya..:)